NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَبُو
الْوَلِيدِ
الطَّيَالِسِيُّ
حَدَّثَنَا
شُعْبَةُ
عَنْ
قَتَادَةَ
عَنْ
الْحَسَنِ
عَنْ
سَمُرَةَ
عَنْ النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ جَارُ
الدَّارِ
أَحَقُّ
بِدَارِ
الْجَارِ
أَوْ
الْأَرْضِ
Semure (r.a)'den,
Rasûlullah (s.a.v.)'in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir:
"Evin komşusu,
komşunun evine -veya tarlasına- (tarlanın komşusu, komşunun tarlasına) daha
müstahaktır."
İzah:
Tirmizî, ahkâm
Tirmizî hadisin hasen-
sahih olduğunu söyler.
Hadis, açık bir surette
komşu için şüf'a hakkının sabit olduğuna delâlet etmektedir. Komşu için
şüf'anm olmadığını söyleyenler Ha-sen'in Semüre'den ya hiç hadis işitmediğini
ya da sadece akîka hadisini işittiğini söylerler. Şayet hadis sabitse,
"Bu komşudan maksadın ortak olan komşu olabileceğini" iddia ederler.
Tabiî bu bir te'vildir. Hadisin sarih manası dururken te'vile gitmeye gerek
yoktur.